Różnica między funkcjami Sum i Count w Excelu

Terminologia

W programie Excel grupa kilku komórek nosi nazwę "Zakres". Wprowadzając formułę, taką jak "Suma" lub "Licz", musisz określić zakres komórek, które ma obliczyć funkcja. Kolejnym typowym terminem w Excelu jest "Wartość". Wartością są dane wprowadzone w komórce. Wartością mogą być liczby, litery lub kombinacje obu.

Funkcja Suma

Funkcja "Sum" w programie Excel dodaje wartości komórek w określonym zakresie. Na przykład formuła "= SUMA (B6: B8)" doda wartości zawarte w komórkach "B6" do "B8". Jeśli masz odpowiednio wartości 6, 7 i 8 w tych komórkach, rozwiązanie formuły "Suma" wyniesie 21.

Funkcja liczenia

Funkcja "Count" nie obsługuje bezpośrednio wartości komórek. Zamiast tego określa, które komórki mają wartości liczbowe, w przeciwieństwie do wartości tekstowych, które nie są tłumaczone na liczby. Wynik formuły "Count" informuje, ile komórek w wybranym zakresie ma wartości, ale nie ich suma. Na przykład, jeśli masz takie same wartości 6, 7 i 8 w komórkach "B6", "B7" i "B8", formuła "= COUNT (B6: B8)" zwróci rozwiązanie 3. Jest tak, ponieważ że trzy z tych komórek mają w sobie liczby. Jeśli zamiast tego twoja komórka "B6" zawiera słowo "Liczby", a reszta zakresu jest taka sama, ta sama formuła "Liczba" zwróci 2 jako odpowiedź, ponieważ tylko dwie z trzech komórek mają liczby.

Rozważania

Funkcja "Suma" jest przydatna w wielu typach arkuszy kalkulacyjnych, w tym w przychodach, budżetach osobistych lub biznesowych lub w innych elementach wymagających sumy łącznej dla wszystkich wartości w zakresie. Jest to jedna z najbardziej podstawowych formuł Excela i zazwyczaj jest nauczana jako pierwsza w szkoleniach programu. Funkcja "Zliczanie" jest najbardziej przydatna w przypadku dużych arkuszy kalkulacyjnych, które mają różne typy danych. Ta funkcja ma również inne warianty, które mogą być bardziej przydatne. Na przykład funkcja "CountSi" umożliwia liczenie tylko komórek z liczbami spełniającymi określone kryteria, takie jak daty lub godziny. "Count" zlicza dowolną komórkę z wprowadzoną wartością, w tym wartości tekstowe, które mogą pomóc ci znaleźć liczbę pustych komórek w twoim zakresie, odejmując liczbę komórek od danych z sumy.