Czym jest mux i demux?

Komunikacja elektroniczna

W komunikacji elektronicznej istnieją dwa podstawowe typy multipleksowania. Zadania multipleksowania z podziałem czasu działają poprzez wstawienie chwilowych fluktuacji napięcia lub prądu, znanych jako impulsy, z różnych kanałów w celu utworzenia pojedynczego wspólnego sygnału. Z kolei multipleksowanie z podziałem częstotliwości działa poprzez przypisanie osobnego szeregu częstotliwości do każdego kanału.

Komunikacja optyczna

W komunikacji optycznej technika określana jako multipleksowanie z podziałem długości fali zwiększa liczbę nośników optycznych lub długości fal transmitowanych przez pojedyncze włókno światłowodowe. Mówiąc prosto, jeden lub więcej sygnałów optycznych, o różnych długościach fali, są przesyłane przez pojedyncze włókno światłowodowe i są rozdzielane zgodnie z ich długością fali na drugim końcu.

Demultipleksowanie

W elektronice cyfrowej demultiplekser może również odnosić się do procesu aktywowania określonych linii wyjściowych w oparciu o kod cyfrowy otrzymany przez dekodowane wejścia obwodu lub dekodera. Innymi słowy, demultiplekser może być cyfrowym układem scalonym, który akceptuje jedną lub więcej cyfr binarnych, lub bitów, jako wejście i aktywuje jedno z różnych wyjść cyfrowych w zależności od wartości sygnału wejściowego. Linie wyjściowe mogłyby, na przykład, aktywować układy pamięci, które mają wspólny zestaw przewodów elektrycznych, znany również jako przenośnik, tak że tylko jedna pamięć układu scalonego jest aktywowana w tym samym czasie.

Aplikacje

Multipleksowanie i demultipleksowanie są wykorzystywane w elektronice cyfrowej, aby umożliwić tworzenie wielu mikroprocesorów, na których można utworzyć tranzystor lub pełny układ scalony, w celu współdzielenia wspólnych nośników sygnału. Środkiem przekazującym sygnał może być dowolna substancja materialna, taka jak kabel koncentryczny, skrętka, światłowód, woda lub powietrze, które są zdolne do nadawania lub propagowania sygnału. Aplikacje do multipleksowania i demultipleksowania obejmują sieci lokalne, takie jak sieci światłowodowe i gigabit Ethernet, aplikacje telewizyjne o wysokiej rozdzielczości i tanie, szybkie sieci globalne, takie jak oparte na zsynchronizowane sieci optyczne i technologie synchronicznej cyfrowej hierarchii.