Cechy mikroprocesora 8086

Podstawowa architektura mikroprocesora 8086 jest podstawą niemal wszystkich obecnie używanych procesorów komputerowych.

16-bitowy transfer danych

8086 był jednym z pierwszych układów wykorzystujących 16-bitową magistralę przesyłu danych, dzięki czemu jest znacznie szybszy i łatwiejszy w użyciu niż stare 8-bitowe. Umożliwiło to procesorowi szybsze przesyłanie danych, znacznie zwiększając szybkość i zwiększając możliwości oprogramowania. Pozwoliło również temu urządzeniu radzić sobie z większą ilością pamięci.

Odwrotna kompatybilność

Procesor 8086 został tak zaprojektowany, aby był kompatybilny z innym popularnym, ale mniej wydajnym układem, 8080. Pozwoliło to na większą elastyczność dla twórców komputerów PC, którzy chcieli oferować chipy o najwyższej kompatybilności z istniejącym oprogramowaniem.

Szybkość procesora i pamięć

Szybkość procesora była większa niż w poprzednich układach. Do 10 MHz przewyższało jego poprzednika, 8085, o 25 procent. Pozwoliło to również na zajmowanie się znacznie większą pamięcią, do 1 MB pamięci RAM, o wiele więcej niż poprzednie układy.

Obsługa współprocesorów

Mikroprocesor 8086 wspierał także dodatkowy procesor współdziałający, czasami instalowany na płytach głównych w celu wykonywania rutynowych funkcji matematycznych w celu uwolnienia mocy procesora do innych zastosowań.