Czym są 3D i 2D?
Dwa wymiary
Wymiary definiują przestrzeń, w której może istnieć obiekt. Wyobraź sobie bardzo cienką linię, która ma tylko jeden wymiar, długość. Jeśli dodasz drugi wymiar szerokości, będziesz mieć dwuwymiarową lub dwuwymiarową przestrzeń. Kształty 2D lub dwuwymiarowe mają długość i szerokość, ale nie głębokość. Są płaskie, niczym komiks lub rysunek. Koła, kwadraty, trójkąty, prostokąty - to wszystkie dwuwymiarowe postacie.
Przykłady 2D
Wykres 2D ma dwie osie, zwykle nazywane X i Y. Większość rysunków, fotografii, obrazów i książek w formacie obrazu jest dwuwymiarowa. 2D animacje są płaskie, chociaż możesz stworzyć wrażenie głębi w niektórych elementach, które używają światła i cienia, jest to zwykle ograniczone do tła. Kreskówki takie jak "Scooby-Doo" i "The Flintstones" są przykładami animacji 2D. Standardowe filmy to 2D; Występuje wrażenie głębi, ponieważ są one rejestrowane w rzeczywistym świecie, ale obraz wydaje się płaski na ekranie.
Trzy wymiary
Przestrzenie 2D mają wysokość i szerokość. Jeśli dodasz trzeci wymiar głębokości, masz przestrzeń 3D lub trzy wymiary. 3D lub trójwymiarowe kształty mają głębokość, a także długość i szerokość. Piramidy, kostki, kulki i cylindry są przykładami trójwymiarowych kształtów, w przeciwieństwie do trójkątów, kwadratów i dwuwymiarowych okręgów.
Przykłady 3D
Trójwymiarowa grafika pozwala na trzy osie zamiast dwóch najczęściej używanych. Rzeźba jest przykładem trójwymiarowego modelu. W przeciwieństwie do prostej ilustrowanej książki, rozkładana książka ma trzy wymiary. W animacji 3D oznacza, że elementy są skonstruowane w taki sposób, że wydają się mieć głębię i obejmują animowane filmy fabularne, takie jak "Who Framed Roger Rabbit", "Shreck" lub "Wall-E". W technologii filmowej i telewizyjnej 3D odnosi się do technik, które sprawiają, że obraz wydaje się mieć głębię. Zwykle trzeba oglądać telewizję 3D i filmy przez specjalne okulary, aby zobaczyć efekt (zob. Piśmiennictwo 5).
Inne zastosowania 2D
Terminy "2D" lub "dwuwymiarowy" mogą być użyte metaforycznie w odniesieniu do elementu pracy lub utworu pozbawionego treści, niuansów lub wystarczających pomysłów. Fikcyjna postać, która jest źle napisana i nie ma osobowości, można opisać jako dwuwymiarową lub bardziej nieformalnie 2D. Prostszy system lub podejście do problemu można również opisać jako dwuwymiarowy.
Inne zastosowania 3D
Pojęcia "3D" lub "trójwymiarowy" mogą być używane do opisania systemu, metody lub pracy, która jest wyrafinowana, dokładna i dogłębna. Trójwymiarowa postać w książce lub filmie jest wiarygodna i realistyczna. Trójwymiarowe podejście do czegoś bierze wszystkie ważne czynniki, zamiast skupiać się prawie wyłącznie na jednym lub dwóch.