Co to jest niski skrypt?

Tłumaczenie znaków z języka na maszynę do pisania i klawiaturę nie zawsze było prostym procesem dla niektórych znaków interpunkcyjnych i innych znaków specjalnych.

Pochodzenie

Skrypt jest postacią pierwotnie stworzoną do pisania na maszynie. Zanim procesory tekstu weszły do powszechnego użytku (a wraz z nimi generacja maszyn do pisania z czcionką "podkreśloną"), podkreślenie było jedynym sposobem podkreślenia słów. Słowo było normalnie napisane, a następnie wózek do wózka (mechanizm, który faktycznie drukuje słowa na stronie) został przeniesiony z powrotem i podkreślenia użyto, aby umieścić linię pod słowem, aby podkreślić to,

Współczesne zastosowanie

Dzięki procesorom tekstu i maszynom do pisania, które mają tę samą zdolność tworzenia podkreślonych słów bez używania tego znaku, zmieniło się użycie podkreślenia. Podkreślenie jest teraz używane jako sposób na dodanie spacji do ciągów liter w sytuacjach, gdy nie można użyć fizycznej przestrzeni (zwanej również pustą przestrzenią). Czasami używa się go również w kablach informacyjnych opartych na tekście, a nie na skrypcie lub nabojach.

Różnica w stosunku do wspólnego skryptu

Mimo że łącznik i łącznik są podobnie skonstruowanymi znakami, różnią się pozycjonowaniem. Niski skrypt jest zwykle pisany poniżej linii liter, czyli poniżej podstawy. Z drugiej strony skrypt jest ułożony w środkowej linii liter, czyli w środku wysokości litery L.

Podkreślenie jako separator

Wykorzystanie podkreślenia jako sposobu wskazania przestrzeni zaczęło się wraz z rozwojem dużych programów komputerowych. Ponieważ programy komputerowe stały się ważniejsze, powstała potrzeba bardziej złożonych deskryptorów elementów lub obszarów programu. Oznacza to, że obiekty te wymagały "identyfikatorów" (w zasadzie nazw sekcji programu) składających się z kilku słów (np. "Poprzedni bilans" lub "koniec pliku"). Próbowanie uczynienia tych identyfikatorów tylko ciągiem liter sprawiło, że są one trudne do odczytania, ale wiele języków programowania nie zezwala na to, aby identyfikatory były kilkoma słowami z pustymi polami. W rezultacie podkreślenie zostało użyte do zerwania ciągów liter, tak aby były czytelne dla ludzi i programów.

Tworzenie niskiego skryptu

Na standardowej klawiaturze QWERTY łącznik i znak podkreślenia współdzielą klucz po prawej stronie klawisza 0. Za pomocą klawisza można pisać łącznik, a podkreślenie można utworzyć, przytrzymując przycisk SHIFT, naciskając klawisz. Podkreślenie można również zaprogramować za pomocą języka ASCII, wprowadzając znak 95.