Protokół routingu i routingu

Routery przesyłają informacje za pośrednictwem sieci komputerowych.

Routowane i routing

Protokoły routowane ustanawiają adresy identyfikujące komputery i poszczególne sieci w każdej sieci. Protokoły routingu tworzą tabele routingu adresów sieciowych w celu identyfikacji tras między sieciami.

System autonomiczny

Autonomiczny to termin używany do opisania systemu, który obejmuje wszystkie komputery i sieci lokalne, które należą do domeny administracyjnej zawartej w sieci rozległej. Jeśli firma X ma pięć budynków z lokalną siecią komputerową w każdym budynku i używa ruterów do ustanowienia połączenia sieciowego pomiędzy budynkami, globalna sieć będzie uważana za autonomiczny system.

Routowany protokół

Protokoły routowane obejmują protokół internetowy (IP), najpowszechniej wykorzystywany protokół routingu i Internetwork Packet Exchange (IPX), który jest używany przez firmę Novell Corporation w jej sieciowym systemie operacyjnym. Protokół IP jest reprezentowany przez adres numeryczny w formacie dziesiętnym z punktami. W przypadku używania wersji IP 4 jako przykładu, ten adres ma długość 32 bitów. Adres IP składa się z adresu sieciowego i adresu serwera. Adres sieciowy identyfikuje określoną sieć w autonomicznym systemie. Adres serwera identyfikuje określone urządzenie serwerowe, takie jak komputer.

Protokół routingu

Sieci komputerowe używają urządzeń sprzętowych zwanych routerami lub routerami do przesyłania danych między sieciami. Aby wykonać to zadanie, musisz skonfigurować router za pomocą protokołu routingu. Niektóre przykłady protokołów obejmują Open Shortest Path First (OSPF), Border Gateway Protocol (BGP) i Routing Information Protocol (RIP). Protokół routingu informuje router, jak poznać inne routery w sieci i zbudować tabele routingu, które identyfikują lokalizację każdej sieci.

Klasy protokołów routingu

Protokoły routingu obejmują stan łącza, wektor odległości i typy klas hybrydowych. Protokół routingu OSPF należy do typu statusu łącza, który oblicza najkrótszą trasę między siecią źródłową a docelową. Protokół routingu RIP jest typu klasy odległości, a deterministyczny - najlepszej ścieżki w oparciu o najmniejszą liczbę skoków z jednego routera do drugiego. Protokół hybrydowy może mieć charakterystykę zarówno stanu łącza jak i protokołu wektora odległości. Przykładem może być protokół Cisco Enhanced Interior Gateway Routing Protocol (EIGRP).