Lista typów mikroprocesorów

Zestaw zmniejszonych instrukcji komputerowych

John Cocke, badacz IBM, zauważył, że komputer wykorzystuje tylko 20 procent swoich instrukcji, pozostawiając 80 procent niewykorzystanego. W 1974 roku opracował zestaw instrukcji małego komputera (RISC), procesor, który używał kilku instrukcji, wymagał mniej tranzystorów i był tańszy w produkcji. Chipy RICS używają mniej instrukcji, ale potrzebują więcej linii kodu do wykonania niektórych operacji. RISC opiera się na wydajności zainstalowanego oprogramowania, co oznacza, że ​​oprogramowanie musi być bardziej złożone. RISC jest również stosowany w piekarnikach, klimatyzatorach i innych urządzeniach kuchennych.

Zestaw złożonych instrukcji dotyczących komputerów

Termin Zestaw złożonych instrukcji obliczeniowych (CISC w języku angielskim) został zdefiniowany retroaktywnie w celu odróżnienia tej klasy mikroprocesorów od RISC. Te układy mają większą liczbę różnych i złożonych instrukcji w porównaniu do RISC. Podstawową zasadą mikroprocesora CISC jest to, że sprzęt komputerowy jest zawsze szybszy niż oprogramowanie. Większość laptopów, komputerów stacjonarnych i serwerów używa mikroprocesorów CISC.

VLIW (bardzo długie słowo instrukcji)

VLIW (Very Long Instruction Word) wprowadziło zupełnie nową koncepcję instrukcji równoległych. Został zaprojektowany tak, aby zawierał kilka niezależnych instrukcji w bardzo obszernej instrukcji. Aby wykonać ten typ operacji, oprogramowanie musi rozpoznać niezależne instrukcje. VLIW jest podobny do procesu wykonywania wielu operacji w cyklu taktowania, czasu potrzebnego, aby sygnał elektryczny zmieniał się z zera na jeden i z powrotem do zera. Im większa liczba cykli zegara na sekundę, tym szybszy będzie mikroprocesor. Ten rodzaj układu wykorzystuje kompilator komputera do kompresowania wspólnego i aktualnego kodu sekwencyjnego i przekształcenia go w bardzo obszerne instrukcje tekstowe.

Procesory superskalarne

Architektura procesorów superskalarnych umożliwia komputerowi wykonywanie wielu instrukcji naraz i niezależnie. Mikroprocesory superskalarne wykorzystują architekturę rurociągu (opartą na filtrach), aby umożliwić przetwarzanie wielu instrukcji, ale każda instrukcja musi znajdować się w innym obwodzie filtru w określonym czasie. Wśród ograniczeń mikroprocesorów nadrzędnych są: konflikty zasobów, gdy dwie lub więcej instrukcji konkurują o ten sam zasób; zależność kontroli, która występuje, ponieważ konsekwencje stwarzają problemy w utrzymaniu optymalnego paralelizmu; i konflikty informacyjne, które są generowane przez zależności między instrukcjami programu.

Inni

Procesor ogólnego przeznaczenia (GPP) jest przeznaczony do różnych zadań, a nie tylko do aplikacji lub określonego oprogramowania. Procesor specjalnego przeznaczenia (SPP) ma funkcje podobne do układu peryferyjnego mikrokomputera. Jedyna różnica polega na tym, że SPP ma zestaw wyspecjalizowanych instrukcji do niezależnego sterowania funkcjami, podczas gdy procesor steruje układem peryferyjnym. Układ scalony do konkretnych zastosowań (ASIC) to rodzaj układu scalonego zaprojektowanego do zastosowań specjalnych. Na przykład układ ASIC opracowany dla linii komórkowej firmy działa tylko z określoną linią telefonów. Digital Signal Processor (DSP) to bardzo szybki typ mikroprocesora, który jest wykorzystywany głównie w przetwarzaniu sygnałów i intensywnych zastosowaniach matematycznych. Przekształca analogiczne sygnały w cyfrową informację, która jest analizowana.