Różnice między fragmentacją wewnętrzną i zewnętrzną

Fragmentacja zewnętrzna

Jeden rodzaj fragmentacji jest zewnętrzny. Dzieje się tak, gdy pierwszy wolny blok pamięci nie wystarcza, aby następny program mógł go użyć. Na przykład załóżmy, że system ładuje trzy programy do pamięci, z których każda zajmuje 50 megabajtów lub MB. Drugi program kończy się, pozostawiając ten blok 50 MB za darmo. Jeśli następny program do uruchomienia wymaga 100 MB, nie będziesz mógł użyć tego 50-megabajtowego bloku wolnego miejsca, a system przydzieli mu kolejny wolny zakres 100 MB. Ta luka w używanej pamięci pozostanie niewykorzystana, dopóki jakiś program nie wymaga mniej niż 50 MB pamięci. Z biegiem czasu te małe przestrzenie mogą się sumować, a system może działać z niską pamięcią pomimo wielu małych obszarów wolnej pamięci.

Wewnętrzna fragmentacja

Inny rodzaj fragmentacji ma charakter wewnętrzny. Wynika to z faktu, że chociaż pamięć jest określana w bajtach, najmniejsza dostępna jednostka jest na ogół większa niż z powodu reguł pamięci trasowania. Na przykład, jeśli system załaduje program wymagający 50 MB i 19 bajtów pamięci, może nie być w stanie uruchomić następnego programu z tego 20 bajtu, zamiast zaczynać od 24 lub 28 bajtów. małe obszary nieużytecznej pamięci, ponieważ system nie może adresować każdego bajtu dostępnej pamięci. Podczas gdy utrata pamięci spowodowana fragmentacją wewnętrzną jest na ogół znacznie mniejsza niż utrata z fragmentacji zewnętrznej, te małe kwoty mogą nadal z czasem się sumować.

Fragmentacja danych

Magnetyczne nośniki danych mogą również ulegać fragmentacji. Zewnętrzny nie jest tak dużym problemem, ponieważ większość systemów plików może obsługiwać nieciągłe pliki, ale rozproszenie programów wzdłuż dużych obszarów dysku może znacznie wydłużyć czas dostępu. Wewnętrzny wynika również z faktu, że minimalną adresowalną jednostką dysku twardego jest klaster, który często obejmuje cztery kilobajty KB danych. Jeśli plik rozszerza się w obrębie nowego klastra, nawet jeśli nie zajmuje wszystkich czterech KB, reszta nie może zostać użyta do przechowywania.

Rozwiązania

Najlepszym rozwiązaniem do fragmentacji pamięci jest ponowne uruchomienie systemu. Ponieważ te nieużyteczne fragmenty gromadzą się w miarę upływu czasu, im dłużej działa system, tym mniej dostępnej pamięci może mieć dla programów. Ponowne uruchomienie komputera lub serwera czyści pamięć, uwalniając ją do użycia. W celu fragmentacji dysku twardego uruchom oprogramowanie do defragmentacji, aby wyrównać i zreorganizować pliki, poprawiając czas dostępu i wydajność.