Definicja telewizora LED
LED przeciw CCFL
Diody LED mogą być rozmieszczone wzdłuż całej tylnej części ekranu telewizora LED, zwanego "pełnym zestawem" lub tuż wokół obwodu, aby utworzyć tak zwany "podświetlany wyświetlacz". W każdym razie zastąpienie masywnych tylnych świateł CCFL mniejszymi diodami LED oznacza, że telewizory te można zbudować nawet cieńsze niż w przypadku konwencjonalnych telewizorów LCD. Diody LED są również bardziej energooszczędne niż świetlówki, więc telewizory LED generalnie zużywają mniej energii niż konwencjonalne telewizory LCD i plazmowe, w zależności od wielkości ekranu i jasności obrazu.
Przepisy lokalne
Jedną z zalet diod LED w porównaniu z konwencjonalnym wyświetlaczem LCD jest możliwość niezależnej regulacji części ekranu, zwanej lokalną regulacją, w celu uzyskania ciemniejszych, bardziej realistycznych czerni. To z kolei poprawia współczynnik kontrastu (współczynnik najciemniejszych i najjaśniejszych odcieni, jakie ekran może wyświetlać jednocześnie) i sprawia, że obraz staje się ostrzejszą całością. Należy jednak pamiętać, że ogólna jakość obrazu zależy bardziej od oprogramowania do przetwarzania w telewizorze niż od technologii używanej do oświetlania ekranu.
Koszt
Wadą jest to, że telewizor oświetlony kompletem diod LED i 1080 poziomymi liniami skanowania, skanowany progresywnie (znany jako 1080p) wymagałby 2, 1 miliona diod LED do oświetlania 2.1 poszczególnych elementów na obrazie lub "pikseli" w celu regulacji doskonały lokalny. Ta liczba diod LED jest bardzo droga, ale inżynierowie starają się ulepszyć technologię LED podświetlanej krawędzi do punktu, w którym przeciwdziała ona pełnemu zestawowi tylnych świateł LED.
Historia
Rozwój pierwszego prawdziwego telewizora LED został przyznany JP Mitchell w 1977 roku. Mitchell czarno-biały prototyp, który miał tylko 1/4 cala (6, 35 mm), został zaprezentowany na Międzynarodowych Targach Science and Engineering w Waszyngtonie, w maju 1978 r. i otrzymała szerokie uznanie od NASA i General Motors. Początkowy projekt miał setki diod LED i nową pamięć tranzystorowo-tranzystorową. W artykule naukowym Mitchella zaproponowano również matrycę LCD, która ostatecznie zastąpiła tradycyjną technologię kineskopową i utorowała drogę nowoczesnym telewizorom z płaskim ekranem.