Pierwszy telewizor w latach pięćdziesiątych

Transmisje telewizyjne

Mając zaledwie 14 000 abonentów kablowych w 1952 roku, prawie wszyscy telewidzowie korzystali z transmisji bezprzewodowych dostarczanych przez telewizję. Podczas gdy w latach 40. ubiegłego wieku sieci przesyłowe były niewielkimi jednostkami regionalnymi, w 1951 r. NBC rozpoczęło nadawanie od wybrzeża do wybrzeża. Transmisje były czarno-białe, ale na początku dekady CBS opracowało system transmisji w kolorze. Rząd federalny powiedział, że nie (system jest niekompatybilny z technologią transmisji stosowaną przez inne sieci), ale RCA opracowała udany system kolorów w połowie dekady.

Sieci telewizyjne

Lata pięćdziesiąte zaczęły się od czterech sieci. CBS i NBC zdominowały fale radiowe, podczas gdy ABC i DuMont walczyły o trzecie miejsce. Ograniczona liczba stacji sprawiła, że ​​konkurencja była bardziej intensywna: tylko niektóre duże miasta miały więcej niż jedną stację na początku dekady, a NBC i CBS kontrolowały większość z nich. DuMont zaginął częściowo dlatego, że nie był właścicielem stacji radiowej, podczas gdy rywale mieli aktorów i programy radiowe, które można było oglądać w telewizji. Ponadto, orzeczenie federalne odmówiło DuMont prawa do posiadania pięciu własnych stacji, więc nie miał zagwarantowanego strumienia przychodów od swoich konkurentów.

Telewizory

W latach pięćdziesiątych XX wieku telewizor dla rodziny był na ogół najbardziej wyrafinowaną technologią w domu. Telewizja tworzyła obrazy za pomocą lamp próżniowych: elektrony przemieszczały się przez rurkę, a następnie trafiały na jarzeniowy ekran telewizora, na którym generowany był obraz. Telewizor z 1950 r. Może zawierać kilkadziesiąt lamp. Domy znajdujące się w pobliżu stacji telewizyjnej mogły odbierać sygnały z antenami "uszu królika" na urządzeniu, ale te, które były dalej, zależały od anteny na dachu lub wieży zewnętrznej.

Programy telewizyjne

NBC odniosło największe sukcesy na początku dekady, w tym dramat policyjny "Dragnet" i komedie z udziałem Miltona Berle i Sida Caesara. W połowie lat pięćdziesiątych CBS przejął inicjatywę, oferując publiczności klasyczną komedię "I Love Lucy", pokaz odmiany Ed Sullivan i seriale takie jak "The Jack Benny Show", które uderzyły w telewizję po wydaniu z sukces w radiu. Programy antologii i konkursy cieszyły się ogromną popularnością, a wiele koncertów pojawiło się na żywo, zamiast nagrywać na taśmach.