Przykłady podsieci IP
Adresy IP i klasy
Adres IP składa się z 32 cyfr binarnych lub bitów, podzielonych na cztery grupy po 8 bitów, zwane oktetami. Każdy oktet reprezentuje liczbę dziesiętną z przedziału od 0 do 255, więc adresy IP są zwykle zapisywane jako cztery liczby dziesiętne oddzielone kropkami, w tak zwanej notacji czwartorzędowej. Adres IP jest podzielony na dwie główne części, znane jako część sieciowa i część hosta. Adresy IP można podzielić na trzy klasy: A, B i C, a klasa adresu IP określa granicę między częścią sieci a częścią hosta.
Przykład
Aby zilustrować proces dzielenia na podsieci IP, wyobraź sobie, że masz rozległą sieć składającą się z trzech połączonych ze sobą sieci, każda w innym położeniu geograficznym, z 50 hostami. Został Ci przydzielony adres sieciowy klasy C 192.168.123.0, co oznacza, że możesz używać adresów IP między 192.168.123.1 a 192.168.1.254. Zauważ, że adresy 192.168.123.0 i 192.168.123.255 nie mogą być używane dla pojedynczych hostów, ponieważ numery hostów czystych zer lub jedynek są nieprawidłowe (255 jest równoważne 1111111 w notacji binarnej).
Biorąc pożyczone bity
Jeśli 150 hostów znajduje się w pojedynczej sieci, możesz przypisać adresy IP do 254 hostów. Jednak twoje hosty są w trzech osobnych sieciach fizycznych; Następnie, aby zmniejszyć liczbę potrzebnych adresów IP, podziału lub podsieci, twoja sieć. Aby to zrobić, musisz efektywnie "pożyczyć" niektóre z bitów zwykle używanych dla hostowej części adresu IP i wykorzystać je do części sieciowej adresu.
Maska podsieci
W przypadku podsieci sieciowej podaj kolejny adres 32-bitowy, znany jako maska podsieci, na adres IP, aby podzielić go na część sieci i hosta. W takim przypadku, jeśli zastosujesz maskę podsieci 255.255.255.192 -lub 1111111.11111111.1111111.11000000 w notacji binarnej - utworzysz cztery podsieci, z których każda może obsługiwać 62 hosty. Pierwsze dwa bity ostatniego oktetu są używane przez część sieciową adresu, dzięki czemu można utworzyć dodatkowe sieci, 0 (00000000 w binarnym), 64 (01000000), 128 (10000000) i 192 (11000000). Pozostałe 6 bitów ostatniego oktetu może być użyte dla adresów hostów w poszczególnych podsieciach.