Dyski twarde i szybkość przesyłania danych

Obecne dyski twarde są prawie 60 000 razy szybsze niż pierwsze jednostki z lat pięćdziesiątych.

Historia

Pierwszy dysk twardy dla komputera został wyprodukowany przez International Business Machines. Jednostka IBM 305 miała szybkość transferu danych 100 000 bitów na sekundę. Dzisiejsze dyski twarde, które zwykle są wyposażone w szybszy interfejs SATA, mogą przesyłać dane z prędkością do 6000 milionów bitów na sekundę.

Opóźnienie

Dysk twardy ma części mechaniczne, które obracają wewnętrzne płyty dyskowe i przesuwają głowicę czytającą w tę iz powrotem po powierzchni płyty. Te mechaniczne operacje dodają kilka tysięcznych sekundy do każdego transferu danych. Chociaż opóźnienie to jest niewielkie dla transferu, jest ono dodawane przez miliony przelewów.

Pamięć podręczna

Dyski twarde przechowują często używane bloki danych w szybkim banku pamięci lub pamięci RAM (cache). Jeśli urządzenie ma dostęp do danych z pamięci podręcznej zamiast odzyskiwania danych z dysku twardego, może to uniknąć mechanicznych opóźnień, które umożliwiają transfer danych znacznie szybciej.

Interfejs

Elektronika i okablowanie, które łączą dysk twardy z komputerem, określają maksymalny limit prędkości transferu napędu. Komputery używają kilku standardowych interfejsów, takich jak SCSI, IDE i SATA.