AAC vs DTS vs AC3

AAC

Kompresja cyfrowych plików audio ułatwia przechowywanie lub przesyłanie informacji dźwiękowych. Kompresja ta jednak pogarsza jakość dźwięku, jeśli właściwy format lub metoda nie jest używana. Jako część standardu MPEG-4, AAC tworzy małe cyfrowe pliki audio. W przeciwieństwie do MP3, który wymaga 256 kilobitów na sekundę, AAC może stworzyć tę samą jakość za pomocą 128 kilobitów na sekundę. Daje to AAC korzyść z przechowywania większej ilości plików audio przy mniejszej ilości miejsca przy zachowaniu jakości dźwięku. AAC wytwarza także zakresy częstotliwości od 8 do 96 kiloherców.

DTS

DTS wykorzystuje dane cyfrowe do nagrywania i odtwarzania ścieżki dźwiękowej. Digital Theater Systems Inc. początkowo stworzył ten system w aplikacjach teatralnych, aby ulepszyć ścieżki dźwiękowe. Ścieżki dźwiękowe wykorzystujące technologię DTS umożliwiają sześć kanałów, powszechnie znanych jako technologia 5.1. Nagrywanie w DTS wykorzystuje również 20-bitowy dźwięk cyfrowy zamiast standardu 16-bitowego. Jednak pliki DTS zajmują tyle samo miejsca na dysku. Dzięki temu technologia DTS może rejestrować dźwięk bez znacznej manipulacji.

Rodzaje DTS

Technologia DTS konkuruje z innymi laboratoriami dźwiękowymi, takimi jak laboratoria Dolby. Niektóre z konkretnych formatów DTS to DTS 70 mm, zaprojektowane specjalnie dla systemów audio w kinach; Neo, format, który konwertuje zawartość stereo do formatu kanałów 5.1 lub 6.1 i Neo X, format, który konwertuje ścieżki z kanałem 5.1; 6.1 lub 7.1 dla ścieżek audio z kanałem wyjściowym 11.1.

AC3

Dolby Digital stworzył AC3 jako rozszerzenie plików dźwiękowych przestrzennych używanych w formacie DVD. AC3 zapewnia całkowitą szybkość transmisji 384 kilobitów na sekundę. Aby odtworzyć pełny efekt ścieżki AC3, musisz odtwarzać ten format, korzystając ze wzmacnianego systemu kina domowego zgodnego z Dolby Digital. Technologia AC3 obsługuje także częstotliwości próbkowania dźwięku do 48 kHz.